( دیکته شده توسط مهربابا ـ 1952 )

پروردگارا، بخشایشگرا
از هر گناه و اندیشه ناپاک ناروا و نادرست خود و گفتارهایی که نبایست به زبان آورد و اعمالی که نبایست از ما سر زند پشیمانیم و آمرزش می‌طلبیم.
از کردار و گفتار و اندیشه‌ای که ناشی از خودخواهی و از کردار و گفتار و اندیشه‌ای که ناشی از کینه، فساد و نفرت بوده توبه می‌نماییم.
به ویژه از خیالات نفسانی و کردارهای شهوانی و دروغ و تزویر و روی و ریا و پیمان‌های شکسته و بدگویی‌ها و غیبت که مرتکب شده‌ایم، شرمنده‌ایم و توبه می‌نماییم.
به خصوص از کردارهایی که سبب زیان و خرابی دیگران گشته و گفتار و کرداری که باعث آزردگی خاطر دیگران شده و هر خواهشی که سبب اندوه و درد دیگران گشته، شرمنده‌ایم و توبه می‌نماییم.
خداوندگارا از رحمت بیکرانت خواستاریم تمام گناهایی که از ما سر زده ببخشایی و از غفلت دایمی خود از پیروی رضایت تو در اندیشه و گفتار و کردار ما را بیامرزی.